Het nieuwe beursjaar zal echt niet alle problemen van 2022 wegwaaien. Voor ons gevoel beginnen we met een schone lei. Dat is ook wel eens lekker. De problemen van de energiecrisis, de inflatie en de rente van je afschudden.
Mijn grootste angst zit niet bij de energieprijs maar bij de monetaire verkrapping van de centrale banken. Deze is nodig om de verruiming van de afgelopen decennia flink af te romen en door een afname van de economische groei een lagere inflatie te forceren. Maar als de geldhoeveelheid langzamer daalt dan de productie, dan vergroot dat de kans dat de inflatie voldoende omlaag gaat.
De economische groei blijft in de G20 kwakkelen en daarmee kwetsbaar; in de meeste landen zal de werkloosheid licht toenemen; de toename van de lonen zal flink afzwakken; en – blijkt ook uit de gegevens van Trading Economics – zullen de consumptieve bestedingen overwegend op het niveau van 2022 liggen. Vanaf het tweede kwartaal zullen de inflatoire spanningen op maandbasis afnemen, resulterend in een matige stijging van de consumentenprijsindex in de eurozone. De economische storm lijkt te gaan liggen.
Dat sluit aan bij het voorgevoel van de beleggers. Het optimisme keert terug, zoals blijkt uit de kansen en de visie van deskundigen in dit nummer. Het is niet meer alleen maar aandelen, het zijn ook obligaties. De belangstelling voor ETF’s neemt weer toe. Het geeft aan dat de beleggers er weer voor willen gaan. Het wordt dus tijd om de stippen op de horizon wat dikker te maken, zeker na de dubbele bodem die de AEX in 2022 heeft gezet op 630-635. De verliezen van het afgelopen jaar zullen snel worden goedgemaakt met een doorbraak van de AEX door de 800. Dan komt 950 kijken. Dat is een mooi punt voor de lange termijn.
Eddy Schekman schreef deze column in het decembernummer 2022 van Cash magazine.